A blessed Birthday to my Cousin- Reynalie Motin!
Pupunta ako sa kanila mamaya. Baka dun na rin ako matulog.
Kahapon, I can sense na wala sa mood ang sangkatauhan para magkitakita at mag business meeting. Personally, ako naman, parang malalaglag ang puso ko sa eekie feeling. Basta, hindi ko madescribe. Not to mention yung feeling ko na I'm so vulnerable that time. Hindi ko kakayanin if may problem na magshare sa akin. Kasi ako nga, gusto ng makakausap, Mahihingahan. Pero after the short meeting, Victorious ang Lord. Salamat sa Worship time namin sa Lord at pagcoclose ni Echo sa panalangin, I felt better. God's peace enveloped me.
I dropped by sa SM. Hehehe...feeling ko may isang malaking invisible glass ang nakashelter sa akin.Feeling ko rin lutang ako.
Lakad ang drama ko.nakakapagod din. Kaya lang nung last part na, nung naghihintay na ako ng jeep para one ride pauwi, 45 minutes- 1hour yata ako nag intay. Sa king pag-iintay, The Lord prompted me to pray all kinds of prayer...hehehe..then poof! dumating na yung jeep.
I just remember my prayer last time. I asked Him to level up my prayer life. Haay... I have so much to learn.
Ayun, thank God for rest ngayon. Kahit feeling ko vulnerable pa rin ako.
Thank God for His promises...I'm learning to claim it na.
Haay...I need to talk to kindred spirits ulit. But every body seems so busy.
No comments:
Post a Comment